13 listopada br. odbyła się akademia z okazji 105 rocznicy odzyskania niepodległości naszego kraju. Uczniowie wystawili spektakl Teatru Wolnej Myśli „Pod białym Orłem”. Były piosenki i występy naturalne - różni ludzie przedstawiali swoją wizję wolności. Dla jednych to bujanie w obłokach, wznoszenie się ponad ziemię, dla innych to szybkie samochody, wiatr we włosach, dla jeszcze innych to  wizja artystyczna, symbole - WOLNOŚĆ to przecież w jakimś sensie improwizacja.  Zobacz zdjęcia.

Namiętności i pasje związane z historią Polski są bardzo odległe od spraw, które absorbują Europejczyków. Dla nas są to to emocje tym silniejsze, że poza 1919 r. – Polakom nigdy nie pozwolono decydować o własnych granicach. Sto lat temu Polska w ogóle nie miała terytorium. „O Polsko” pisał Kamil Cyprian Norwid, „granic twych nie widzę, linii, nic nie masz oprócz głosu – tak uboga!”

Po I wojnie światowej wszystko się zmieniło – polską duszę ubrano w nowe ciało. Ale proces reinkarnacji nie przebiegał gładko, przysparzając  kłopotów ówczesnym politykom, stając się jednym z najtrudniejszych  do rozwiązania problemów terytorialnych. Tymczasem Polska powołana do istnienia w listopadzie 1918 roku mimo oświadczeń Mołotowa nie została powołana przez Traktat Wersalski, nie funkcjonowała pod obcym protektoratem, nie była marionetkowym państwem. Swego poczęcia nie zawdzięczała nikomu.  Nasze dzieje uczą, że Polacy byli zdolni do wielkich ofiar dla zachowania największego dobra jakim jest nasza ojczyzna. Ojczyzna jest dobrem wspólnym wszystkich obywateli i jako taka jest też wielkim obowiązkiem.